Sýsifos á Bessastöðum
Áhugamenn um goðafræði eru sjálfsagt í essinu sínu nú þegar allt úir og grúir af dæmum sem hreinlega hrópa á að fornar táknmyndir verði heimfærðar upp á. Útrásarvíkingarnir ósnertanlegu eru til dæmis komnir í hlutverk Íkarusar, sem flaug of nálægt sólinni og hrapaði til jarðar. Einn beljakinn hét meira að segja Samson, eins og þessi í Biblíunni, og þegar síðast fréttist var bæði búið að skera af honum hárið og rýja hann inn að skinni.
Þá er ekki ólíklegt að undanfarin ár hafi mörgum liðið eins og Tantalusi, þeim sem stal ódáinsfæðu guðanna og dæmdist til eilífs hungurs - þjakaður af nálægð seðjandi berja og svalandi vatns, sem hann náði þó aldrei til. Almenningur horfði upp á veisluhöldin undanfarin ár og þótt sumir hafi komist í brauðmolana sem hrukku af borðunum, voru allsnægtirnar iðulega rétt utan seilingar.
Og ekki er nú herra Ólafur Ragnar Grímsson, forseti lýðveldisins, mikið betur settur. Nú staulast hann á milli vinnustaða - með siggrónar hendur og bólgin hné eftir að hafa klappað fyrir og hossað auðvaldinu árum saman - og stappar stálinu í launafólk. Gamli góði Atlas með heiminn á herðum sér. En í hamhleypunni Ólafi Ragnari rúmast tveir menn og eftir að hafa lesið við hann viðtal í vikunni kom ég auga á hver hinn var: „Þeir sem trúðu á þetta módel," sagði forsetinn um auðhyggjuna, „standa kannski í svipuðum sporum og þeir sem trúðu á kommúnismann hér áður fyrr og þurfa að endurskoða grunnhugmyndir sínar."
Hér talar fyrrverandi leiðtogi Alþýðubandalagsins sjálfsagt af sárri reynslu. Og nú er komið á daginn að tvo áratugi í röð þarf hann að horfa upp á heimsmynd sína og hugmyndakerfi hrynja til grunna; allaballi allaballanna var ekki fyrr búinn að klippa á tengslin við sósíalismann og binda trúss sitt við frjálshyggjuna áður en hún fór sömu leið. Er hér ekki Sýsifos lifandi kominn, sá sem bisast með steininn upp brekkuna til þess eins að horfa á hann velta aftur niður og byrja upp á nýtt.
Þetta er auðvitað þyngra en tárum taki, eins og vinsælt er að segja þessa dagana. En í kvöð Sýsifosar á Bessastöðum er framtíðarlausn okkar hinna fólgin. Ég legg til að við bíðum átekta og sjáum til hvaða hugmyndafræði Ólafur Ragnar Grímsson hallar sér að næst. Svo gerum við hið gagnstæða.
Birtist í Fréttablaðinu 17. október.
Þá er ekki ólíklegt að undanfarin ár hafi mörgum liðið eins og Tantalusi, þeim sem stal ódáinsfæðu guðanna og dæmdist til eilífs hungurs - þjakaður af nálægð seðjandi berja og svalandi vatns, sem hann náði þó aldrei til. Almenningur horfði upp á veisluhöldin undanfarin ár og þótt sumir hafi komist í brauðmolana sem hrukku af borðunum, voru allsnægtirnar iðulega rétt utan seilingar.
Og ekki er nú herra Ólafur Ragnar Grímsson, forseti lýðveldisins, mikið betur settur. Nú staulast hann á milli vinnustaða - með siggrónar hendur og bólgin hné eftir að hafa klappað fyrir og hossað auðvaldinu árum saman - og stappar stálinu í launafólk. Gamli góði Atlas með heiminn á herðum sér. En í hamhleypunni Ólafi Ragnari rúmast tveir menn og eftir að hafa lesið við hann viðtal í vikunni kom ég auga á hver hinn var: „Þeir sem trúðu á þetta módel," sagði forsetinn um auðhyggjuna, „standa kannski í svipuðum sporum og þeir sem trúðu á kommúnismann hér áður fyrr og þurfa að endurskoða grunnhugmyndir sínar."
Hér talar fyrrverandi leiðtogi Alþýðubandalagsins sjálfsagt af sárri reynslu. Og nú er komið á daginn að tvo áratugi í röð þarf hann að horfa upp á heimsmynd sína og hugmyndakerfi hrynja til grunna; allaballi allaballanna var ekki fyrr búinn að klippa á tengslin við sósíalismann og binda trúss sitt við frjálshyggjuna áður en hún fór sömu leið. Er hér ekki Sýsifos lifandi kominn, sá sem bisast með steininn upp brekkuna til þess eins að horfa á hann velta aftur niður og byrja upp á nýtt.
Þetta er auðvitað þyngra en tárum taki, eins og vinsælt er að segja þessa dagana. En í kvöð Sýsifosar á Bessastöðum er framtíðarlausn okkar hinna fólgin. Ég legg til að við bíðum átekta og sjáum til hvaða hugmyndafræði Ólafur Ragnar Grímsson hallar sér að næst. Svo gerum við hið gagnstæða.
Birtist í Fréttablaðinu 17. október.
posted by Bergsteinn Sigurðsson at
7:56 AM
<< Home